Home » Amerika » USA 2025 Minneapolis - Salt Lake City
Category:

USA 2025 Minneapolis – Salt Lake City

21-06-2025 Apeldoorn – Frankfurt Am Main

by admin

21 -06-2025 Apeldoorn – Frankfurt Am Main

 Heerlijk dat we vandaag nog lekker kunnen uitslapen en niet midden in de nacht hoeven op te staan. Vliegen vanaf Frankfurt scheelt ruim 500 euro per persoon vergeleken met Schiphol, bovendien is parkeren in Frankfurt ook goedkoper dan in Nederland.
We zijn van plan om een uur of twee te vertrekken dus we hebben tijd genoeg voor een paar laatste boodschappen en en het checken van de bagage.
Over de rit naar Frankfurt valt niet veel te vertellen, behalve dat het lekker rustig is op de weg want er rijden bijna geen vrachtwagens op zaterdag. Na ongeveer 200 km. gaan we even tanken, maar als we de prijzen zien besluiten we om maximaal 10 liter te tanken, hiermee kunnen we Frankfurt gemakkelijk halen. Rond 6 uur zijn we bij ons hotel, een Holiday Inn, in Neu Isenburg waar we meteen inchecken. Hierna gaan we op zoek naar restaurant Bobbestübche dat we van te voren hebben uitgezocht. Als we het restaurant na enige moeite hebben gevonden blijkt het gesloten te zijn, bedrijfsvakantie.
Onze 2e keus was restaurant Apfelwein Föhl. We vinden een parkeerplaats in de buurt en lopen naar het restaurant dat ligt aan een mooi pleintje in het centrum. We kunnen lekker buiten zitten en bestellen allebei een schnitzel. Nou die kunnen de Duitsers wel bakken, was echt heerlijk. Hierna terug naar het hotel waar we heerlijk slapen in de uitstekende bedden.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

22-06 2025 Frankfurt Am Main – Minneapolis

by admin

22-06 2025 Frankfurt Am Main – Minneapolis

Na een heerlijke nachtrust staan we om halfzeven op, en bellen om halfacht met de parkeeraanbieder om door te geven dat we over een halfuur bij de parkeergarage zijn. We zoeken een plek in de parkeergarage en wachten samen met een Duits gezin op de shuttlebus. Exact op tijd komt hij aanrijden, we betalen 135 euro cash voor vier weken en worden een kwartier later afgezet bij het vliegveld. Waarom eigenlijk cash, geen idee.
Inchecken gaat vlot, we zijn meteen aan de beurt. Nog even naar buiten voor een sigaretje en dan op weg richting douane. Zelden zo snel door de douane gekomen. We gaan naar de gate waar we om 10 voor 11 gaan boarden, is de bedoeling. Maar helaas, er is een uur vertraging.
Vrij snel mogen we in de rij gaan staan voor de zgn. document controle. Ik krijg te horen dat ik zometeen wordt opgehaald voor een extra controle. Ik heb uiteraard niets te verbergen maar een klein beetje zenuwachtig word ik er wel van. Het blijkt dat de Amerikanen, steekproefsgewijs een extra 2e controle willen. De controle is redelijk uitgebreid, al mijn handbagage wordt gecontroleerd. Toch wel enigszins opgelucht loop ik terug naar de gate. Een halfuur later gaan we dan eindelijk aan boord. De vluchttijd bedraagt 8,5 uur en de bediening aan boord is uitstekend. 

Na de landing zijn we heel snel door de douane dankzij de ingevulde MPC app die uitstekend werkt. We moeten vervolgens wel vrij lang wachten op de bagage, Hanny wordt er zenuwachtig van. Ze is bang dat haar nieuwe koffer is gestolen. Niets is natuurlijk minder waar want even later rollen de koffers op de band. Daarna snel op weg naar de rental cars. Met de Lightrail zijn we snel op de juiste plek. (terminal 2)
Maar dan begint de ellende, ik moet de borg voor de auto betalen maar mijn creditcard wordt geweigerd, declined. En met Hanny haar creditcard mag niet worden betaald, ondanks dat deze van hetzelfde account is. Er mag alleen betaald worden met de credit card van degene die de auto gehuurd heeft. Degene achter de balie vraagt het nog na bij zijn manager, maar nee, we houden ons aan de policy zegt hij. We snappen er niets van en balen als een stekker want we krijgen geen auto mee.
We bellen met het noodnummer van de ING waar gelukkig ’s nachts ook iemand zit. De dame die ik aan de lijn krijg kan zien wat de oorzaak van de foutmelding is, nl. te vaak een verkeerde pincode ingevuld en dat is vorig jaar september gebeurd in Las Vegas. De rest van die vakantie hebben we de CC van Hanny gebruikt. Voor deze vakantie heb ik wel on line betalingen kunnen doen met mijn CC en er verder niet meer bij stilgestaan.
De oplossing is een geldopname doen bij een ATM met de juiste pincode, dan zou de CC het weer moeten doen. Dus met alle bagage weer in de Lightrail naar terminal 1. De geldopname lukt, weer terug naar de balie van Hertz en dan de spanning, doet ie het wel of doet ie het niet. Approved, wat een opluchting. We halen de auto, een nieuwe Equinox, en rijden naar ons hotel Home2 Suites by Hllton.

Naast ons hotel zit een evenementen centrum met bowlingbanen, escape rooms en nog veel meer maar ook een restaurant. We delen een grote pizza die we lang niet op kunnen. De pizza die over is nemen we mee in een doggy bag en gaan we morgen als lunch gebruiken. Ondertussen zijn we aardig gaar en gaan we op tijd naar bed. We hebben overigens een mooie grote kamer met heerlijke bedden, een mooie badkamer en een heel mooi bureau met bureaustoel. En een klein keukentje met magnetron, een grote koelkast en een afwasmachine.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

23-06-2025 Minneapolis/St Paul

by admin

23-06-2025 Minneapolis/St Paul

Ik ben al heel vroeg wakker maar blijf toch maar een tijdje doorsoezen. We maken gebruik van het uitstekende ontbijt en de lekkere koffie van dit hotel.
Ons eerste doel van vandaag is The Sculpture Garden, onderdeel van het Walker Art Center. Belangrijkste attractie is de Spoonbridge & Cherry, ontworpen door Claes Oldenburg en de in Nederland geboren Coosje van Bruggen.
Voor we richting Sculpture Garden rijden hebben we eerst de nodige problemen met de navigatie. Dat was gisteravond ook al het geval maar op een gegeven moment werkte de navigatie ineens. We sluiten de telefoon weer aan met een usb kabel maar krijgen de navigatie niet aan de praat. Maar ook nu, na een hoop gedoe, werkt het ineens, wij snappen alleen niet waardoor.

Een kwartier later parkeren we de auto op het parkeerterrein van de Sculpture Garden. De Spoonbridge & Cherry valt meteen op maar de zon schijnt er nog niet echt op. We lopen rond in het park waar nog wel meer mooie kunstwerken te vinden zijn waaronder de Blauwe Haan. Als we al weer op weg zijn naar de auto schijnt de zon ineens volop en maken we nog een stel foto’s van de Spoonbridge & Cherry. Een ander beroemd kunstwerk van Oldenburg en Van Bruggen, namelijk 4 enorme shuttlecocks, is te vinden in het Nelson-Atkins museum of Art in Kansas City, ook erg mooi.

Vervolgens willen we de enorme mural van Prince fotograferen. We vinden een parkeerplaats in de buurt maar weten niet zeker of we hier mogen parkeren dus blijft één van ons in de auto. Ik loop nog even naar First Avenue, de club waar de carrière van Prince is begonnen. Delen van de de film Purple Rain zijn hier gefilmd. Een eindje verder is een mural van Bob Dylan maar hier kunnen we nergens parkeren.

Hierna gaan we de riverwalk doen. Dit is een wandeling langs de Mississippi rivier die begint bij het Gold Medal Park. Vroeger was Minneapolis de meelhoofdstad van de wereld. Eén van de fabrieken had als belangrijkste produkt, de zgn gold medal flour. Daar heeft het park dus zijn naam aan te danken. We lopen het pad dat om de zgn. mound, een Indiaanse grafheuvel, heen kronkelt naar de top. Het uitzicht valt tegen.
We lopen niet het hele pad weer terug maar gaan gewoon door het gras naar beneden. We lopen langs het Guthry theater en staan even later voor een dichte deur bij het Mill museum, gesloten op maandag.
Bij een picnictafel eten we de pizza van gisteravond op en die smaakt prima.

Als we weer in de auto zitten komen we er eindelijk achter wat er aan de hand is met de navigatie. Deze blijkt alleen met blue tooth te werken dus niet met een kabeltje. We rijden naar de andere kant van de Mississippi en lopen over de mooie Stone Arch Bridge naar het punt waar deze afgesloten is. Vanaf de brug heb je een mooi zicht op de sky line van Minneapolis en op de St Anthony Falls, de enige waterval in de Mississippi.

Vervolgens rijden we naar het Capitool en parkeren daarna de auto bij St Paul’s Cathedral. Hier begint Summit Avenue, de langste straat met Victoriaanse huizen in Amerika. In deze ruim 7 km lange straat vind je maar liefst 373 van de oorspronkelijke 440 huizen. We lopen een eindje door deze mooie wijk en maken foto’s van een paar prachtige huizen. We zien een kalkoen rondlopen, is dat wild? We kijken ook nog even in de kathedraal maar die vinden we niet echt bijzonder.

We hebben nog genoeg tijd om naar de Minnehaha waterval te gaan, ook wel de mooiste stadswaterval in Amerika genoemd dus die pikken we nog even mee. De waterval ziet er inderdaad wel indrukwekkend uit.
We gaan terug naar ons hotel en eten ’s avonds bij een Applebees.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

24-06-2025 Minneapolis

by admin

24-06-2025 Minneapolis (Mall of America)

Vandaag gaan we shoppen, eerst naar de Walmart en daarna misschien bij de Mall of America, het grootste winkelcentrum van de USA.
Maar eerst gaan we lekker ontbijten in ons hotel. Ze hebben hier een uitstekend ontbijt maar te weinig personeel. Eén persoon die alles bij moet vullen en één persoon die van alles op moet warmen in de keuken en dat is te weinig. Na het ontbijt gaan we naar een Walmart waar we wat eten en drinken inslaan en waar Hanny zoals iedere keer dat we in Amerika zijn haar voorraad Maybeline aanvult.
Hierna gaan we meteen door naar de Mall of America. Dit gigantische winkelcentrum heeft meer dan 500 winkels, een indoor pretpark, het Nickelodeon Universe indoor theme park and Sea Life Aquarium, een bioscoop, musea, een stuk of 50 restaurants en nog veel meer. Eenmaal binnen lopen we meteen aan tegen een vestiging van Victoria Secret, Hanny helemaal blij, ook omdat er flinke kortingen zijn. Een uur later kunnen we dan eens kijken of er voor mij ook nog wat leuke kleren te koop zijn.
We gaan naar Aeropostal, één van de weinige winkels in dit winkelcentrum die je ook in outlet malls tegenkomt met ook in dit filiaal veel kortingen. We slagen redelijk. Daarna schoenen gepast maar niet gekocht. We halen tussendoor een paar keer koffie en eten een heerlijke crêpe bij Sweet Paris Crêperie and Café.
Er is hier ook een echte M&M winkel net als in Las Vegas met dezelfde belachelijke prijzen. Gewoon kopen bij de Walmart.
We lopen door het pretpark met achtbanen, draaimolens etc, is allemaal erg mooi gedaan. Verder kijken we bij een enorme legowinkel waar ze een soort van kunstwerken van lego hebben neergezet en opgehangen, echt schitterend.

We eten Thais op het mooie foodcourt. Hierna is het tijd om terug te gaan naar ons hotel. We hadden er eigenlijk niet zo veel van verwacht maar we hebben toch een hele leuke dag gehad, bovendien was het lekker om met de hitte van vandaag in een koel winkelcentrum rond te lopen.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

26-06-2025 Prairie du Chien – Galena (IL)

by admin

26-06-2025 Prairie du Chien – Galena (IL)

Even een lofzang op dit hotel. De bedden zijn werkelijk uitstekend, maar de grootste verrassing is het ontbijt. Echt verreweg het allerbeste ontbijt ooit in een hotel in deze prijsklasse. Iemand maakt verse omelet naar wens, er zijn echt lekkere worstjes, er is breadpudding en nog veel meer.Ook belangrijk de koffie is erg lekker en wordt geschonken in mooie kopjes. En dit ontbijt is gewoon bij de prijs inbegrepen.
Dit hotel lijkt eigenlijk een beetje op een lodge met best wel aparte dingen. Zo is er een tafel waarop een grote puzzel ligt die je aan kan vullen. Er zijn allerlei spellen, boeken etc. Wat ons betreft is dit hotel een grote aanrader.
We gaan op weg naar Dubuque, weer over de Great River Road in Iowa. Na een paar km. komen we in het bijzonder mooie Mc Gregor. We parkeren de auto en lopen even rond om wat foto’s te nemen. Wij vinden dit echt een hele mooie relaxte route door een heuvelachtig landschap met steeds de Mississippi in de buurt. In Guttenberg zitten we lekker op een bankje met uitzicht op de Mississippi die 10 meter voor ons voorbij stroomt. Hierna even tanken en weer verder naar Dubuque. We komen ook nog door het mooie stadje Sherill. In al deze plaatsen valt op dat het er keurig uitziet en goed onderhouden wordt. De tegenstelling is groot als we Dubuque binnen rijden waar de enorme leegstand opvalt.

De tegenstelling is groot als we Dubuque binnen rijden waar de enorme leegstand opvalt. We rijden in eerste instantie naar 4th street waar je met een treintje naar boven kan, de Fenelon Place Elevator. “The world’s steepest, shortest scenic railway” totale afstand 296 feet, prijs van een retour 4 dollar p.p.
We twijfelen even maar we doen het toch maar niet. We gaan even langs een aantal murals en vervolgens naar de Riverwalk, een korte wandeling langs de Mississippi. Als we via een kort pad richting rivier lopen worden we ineens belaagd door hele zwermen insecten waarvan we op dat moment niet weten wat het zijn. Het blijken Mayflies te zijn, ze bijten niet, ze steken niet, ze zijn alleen maar heel vervelend. In het Nederlands heten ze Haften of eendagsvliegen. Tijdens de wandeling zien we duizenden dode Mayflies. De wandeling is maar kort met nog wel wat leuke fotomomenten zoals de Star brewery en de spoorbrug over de Mississippi. Als we terug zijn gaan we nog even naar het Eagle point park, entree 1 dollar!! Voor een laatste blik op de Mississippi.

Via de Julian Dubuque bridge steken we de rivier over en rijden over highway 20 naar Galena (IL) met één van de mooiste Mainstreets in Amerika met meer dan 125 winkels. Bovendien zouden er een aantal leuke foodshops zijn, zoals Rootbeer revelry, Pasta Perfetta (duur), Galena garlic company en Galena canning company, ook nog een speciaalzaak als For Bare Feet met alleen maar sokken. We hebben ze allemaal bezocht maar vonden ze ook allemaal tegenvallen. Het is inderdaad wel een mooie Mainstreet alleen jammer dat die mainstreets altijd helemaal vol met auto’s staan.
We checken in bij het Best Western Galena Inn & Suites en eten ’s-avonds een lekkere hamburger bij Durty Gurts Burger Joynt ook aan Mainstreet.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

27-06-2025 Galena – Oglesby

by admin

27-06-2025 Galena – Oglesby

We maken weer gebruik van het ontbijt in ons hotel en gaan meteen daarna op weg naar het Starved Rock State Park. De rit gaat door glooiend terrein met maisvelden zover je kunt zien af en toe afgewisseld door een veld met graan of aardappels. Veel mooie oude schuren en nog veel meer graansilo’s.
We komen door Dixon, waar oud president Ronald Reagan een deel van zijn jeugd doorbracht. We halen hier een kop koffie en iets te eten en gaan weer verder. Het laatste gedeelte is saai want dat gaat over de interstate.
Tot onze verbazing staat de parkeerplaats van het park bijna helemaal vol.We gaan eerst naar het visitor center om te vragen welke wandeling we het beste kunnen doen. We besluiten een wandeling te doen die een aantal canyons combineert, een afstand van ongeveer 6 km.
De canyons die we combineren zijn de Wildcat canyon, de French canyon, LaSalle canyon en de Lone Tree canyon. We horen al snel dat de watervallen allemaal droog staan vanwege de droogte van de laatste tijd. Maar ik meen toch gelezen te hebben dat de waterval in de LaSalle canyon het hele jaar water heeft, we zullen zien.

Het is een mooie maar vermoeiende wandeling over vlonders en trappen en dat bij een temperatuur van 31 graden. Gelukkig zijn er geen muggen. De canyons zijn mooi maar er mist natuurlijk wel iets als je naar een droge waterval staat te kijken.  De LaSalle canyon is de mooiste van de canyons die we tot nu toe gezien hebben en de waterval heeft inderdaad water, weliswaar een miezerige straal maar toch mooi. We blijven hier minstens een halfuur rondhangen, om uit te rusten en om te genieten van deze mooie canyon. We lopen terug via het wandelpad langs de rivier. Ondertussen zijn we bekaf en kletsnat van het zweet. Het wordt steeds zwaarder om de vele trappen op en af te lopen, we zijn dan ook blij als het visitor center in zicht komt. We halen een ijsje en rijden naar ons hotel in Oglesby. We eten ’s avonds een sandwich met kip in een soort pub. De naam Cortileno’s belooft heel wat maar het stelt niet veel voor.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

28-06-2025 Oglesby – Michigan City (IN)

by admin

28-06-2025 Oglesby – Michigan City (IN)

Na het ontbijt van het hotel gaan we eerst naar Ottawa, een mooi stadje met geschiedenis. We parkeren de auto bij het Washington Square park en fotograferen de standbeelden van Abraham Lincoln en Stephen Douglas die hier op 21 augustus 1858 de eerste van een serie van 7 debatten hielden. Ongeveer tienduizend mensen kwamen luisteren naar de discussies over slavernij in Amerika. In de buurt zijn een aantal mooie murals te vinden die te maken hebben met deze geschiedenis. Toevallig is er een farmers markt waar we even over heen lopen maar die weinig voorstelt.  We lopen nog een rondje om het park met daarom heen een aantal mooie oude gebouwen en gaan dan verder richting Michigan City. Achteraf vind ik het jammer dat we niet in Ottawa hebben overnacht.

Het is vreselijk druk op deze route en we staan zelfs in de file. Om een uur of één zijn we bij de Lighthouse Place Premium Outlets waar we de hele middag doorbrengen. Gelukkig is het in de winkels lekker koel want je loopt wel steeds buiten als je van de ene naar de andere winkel gaat en het is erg warm.
Ondertussen krijg ik een mail via Booking.com van het motel waar we vandaag logeren, Al & Sally’s motel. We hebben kamernummer 17 en de inlogcode staat er ook in, zo weten we dat ook weer. Om een uur of zes gaan we die kant op en wat meteen opvalt als je door Michigan City rijdt is de enorme koeltoren die je al van ver kunt zien. Hanny denkt dat het een kerncentrale is. Ik moet daar wel een beetje om lachen maar achteraf was die gedachte zo gek nog niet want de koeltorens bij een echte kerncentrale zien er net zo uit. Hier gaat het om een gewone elektriciteitscentrale.
De kamer die we hebben gekregen is ruim en ziet er prima uit.
We eten bij een Vietnamees restaurant, weer eens iets anders, maar het valt wel een beetje tegen als je af gaat op de recensies.

Op de terugweg zien we dat er een mooie zonsondergang is en besluiten last minute naar het strand en de vuurtoren te rijden. Gelukkig kunnen we de auto parkeren want het is hartstikke druk. We lopen over de pier richting vuurtoren, de enige nog werkende vuurtoren in Indiana, en maken veel foto’s. De lucht kleurt helemaal rood, echt supermooi. Als het echt donker wordt gaan we maar eens naar ons motel, op het strand is het dan nog steeds erg druk.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

29-06-2025 Michigan City – Manistee (MI)

by admin

29-06-2025 Michigan City – Manistee (MI)

We ontbijten vandaag bij een IHOP en dat is lang geleden dat we daar geweest zijn. Het smaakt prima.
De eerste tussenstop vandaag is in St Joseph om de vuurtoren te bekijken. Nu had ik gedacht dat de weg vlak langs het meer zou lopen, beetje domme gedachte, want dat is bijna nergens het geval en hier dus ook niet. Af en toe een glimp en dat is het wel. Wel veel kasten van huizen of bomen die het zicht belemmeren.
In St Joseph lopen we naar de vuurtoren, maken een paar foto’s en gaan meteen verder richting Holland.

Daar gaan we op zoek naar Windmill Island Gardens, een park met de enige authentieke Nederlandse windmolen die in Amerika in bedrijf is en nog steeds tarwe tot meel maalt.
Verder is er een origineel draaiorgel aangeboden door de gemeente Amsterdam, een ouderwetse draaimolen met handgeschilderde paarden en andere dieren en uiteraard zoals in ieder park in Amerika, een giftshop.

De intree is 13 dollar p.p. en zodra we binnen zijn worden we verwelkomd door een gastvrouw die aan iedere toerist enthousiast vertelt wat er zoal te zien is en hoe je het beste kan lopen door het park.
Het draaiorgel is de eerste ‘attractie’ waar we een tijdje blijven luisteren naar een zeer enthousiaste vrouw die vertelt over het orgel, waar het vandaan komt en dat er vroeger gedanst werd op deze muziek. Nou hebben wij dat nooit meegemaakt, maar ik heb het opgezocht, het klopt inderdaad dat er vroeger op deze muziek werd gedanst in danszalen en op kermissen e.d.  Als de muziek wordt gestart haken wij af.
We lopen in de richting van “de Zwaan” de 250 jaar oude molen, in Nederland gedemonteerd en in Amerika weer in elkaar gezet. Helaas wappert er wel een Amerikaanse vlag op de molen, vinden we een beetje jammer. Natuurlijk hebben ze daar één of andere vage verklaring voor als we er een opmerking over maken.
Nou zijn wij in Nederland nog nooit in een molen geweest dus nu we hier toch zijn… En ik moet zeggen, het was heel interessant om te zien hoe een molen werkt, het verhaal achter de molen etc, heel enthousiast verteld door de medewerkers. Grappig is dat andere (Amerikaanse) toeristen het leuk vinden dat er een paar toeristen uit het land van de molen aanwezig zijn.

Er zijn ook nog Friese paarden te bewonderen maar dat slaan we over. We kijken nog wel even in de onvermijdelijke giftshop met stroopwafels, molentjes Goudse kaas etc. 

Bij Lemonjello’s Coffee in Holland halen we een kop koffie en een banaan! We gaan op weg naar Manistee met onderweg nog een bezoek aan Little Sable Point Lighthouse. Om een uur of zeven zijn we bij het Super8 motel, het goedkoopste motel van deze vakantie. Tijdens het inchecken zit de vrouw achter de balie schaamteloos te gapen wat niet erg professioneel over komt.
We eten bij de Salty Heifer, waar het eten niet slecht is maar het is er steenkoud en er is bijna niemand, dus gezellig is het daar niet.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

30-06-2025 Manistee – Petoskey

by admin

30-06-2025 Manistee – Petoskey

Bij het Super8 motel boek je een kamer inclusief ontbijt. Als we ’s morgens de ‘eetzaal’ binnen lopen zoeken we naar brood, eieren etc, maar er is gewoon niets alleen een paar muffins.Als we navraag doen bij degene achter de balie zegt hij dat het een continental breakfast is. Het is gewoon een lachertje. Gelukkig is vlakbij Diner 31 waar we heerlijk ontbijten.
We gaan op weg naar Frankfurt om de North Pier Lighthouse te bekijken. We hebben niet veel zin om over de pier naar de vuurtoren te lopen dus maken we een paar foto’s van afstand. We gaan verder naar Point Betsie Lighthouse een paar km. verderop. We verbazen ons over de enorme drukte bij deze vuurtoren. Het leuke is dat tot nu toe alle vuurtorens verschillend zijn. Deze vuurtoren uit 1858 staat in een duinlandschap. We lopen rond op het terrein, terwijl het licht begint te regenen, en maken een aantal foto’s.

Via highway 22 rijden we naar het dorpje Empire waar we de Empire Bluff Trail gaan lopen, een korte wandeling van 2,4 km heen en terug. De makkeliijke wandeling met een paar kleine klimmetjes eindigt op een zgn. Bluff waar je een mooi uitzicht hebt op Lake Michigan en de Sleeping Bear Dunes in de verte. We pikken ook nog even het Robert H. Manning Memorial Lighthouse mee dat een eindje verder net buiten Empire te vinden is.

Hierna rijden we via de Pierce Stocking Scenic Drive naar de Sleeping Bear Dunes National Lakeshore. Met onze America the Beaufiful pas van vorig jaar die nog geldig is mogen we naar binnen. We krijgen een kaartje waar 11 stops op staan en drie daarvan zijn het populairst.
De eerste stop is eigenlijk de 13-foot-six-inch covered bridge, maar voor we het in de gaten hebben zijn we er al voorbij. Bij de volgende stop , een uitzicht over Glen Lake, is het erg druk maar wij vinden er niet veel aan en gaan gauw verder. De derde stop, the dune overlook is wel interessant, bovendien is er een stand, waar ze het één en ander vertellen en laten zien van invasieve exoten, planten of dieren die niet van nature hier voorkomen, maar door menselijk toedoen hier terecht zijn gekomen, zich snel verspreiden en een bedreiging vormen voor de lokale natuur. Erg interessant, we weten dat dit in Nederland voorkomt maar staan er niet bij stil dat dit fenomeen ook in andere landen speelt.
Na een aantal voor ons nietszeggende stops komen we aan op de parkeerplaats van de Sleeping Bear overlook, de stop waar het eigenlijk om gaat. De hoogte vanaf het meer is ongeveer 137 meter. Er staat een bord met de waarschuwing dat de reddingskosten 3000 dollar zijn als je helemaal naar beneden gaat en het niet lukt om weer boven te komen. Af en toe hangt hierboven een mist waardoor je het meer even niet meer ziet.
Ik daal af tot het punt waar je echt over de rand naar beneden kunt kijken. Jee wat een hoogte. Hanny komt hier ook heeeeel voorzichtig naar toe maar vindt het maar niets, te eng, ze gaat gauw weer naar boven. Het is hier enorm druk maar wel heel leuk.

We gaan het park uit en rijden door Glen Arbor. Dit lijkt wel een leuk dorp maar we hebben eigenlijk geen tijd om hier rond te kijken. In Traverse city halen we een kop koffie, we tanken en rijden over de mooie 31 North richting Petoskey met aan de linkerkant Grand Traverse Bay en aan de rechterkant diverse meren zoals Long Lake. De stadjes waar we doorheen rijden, zoals Charlevoix, zien er allemaal keurig uit.
We checken in bij het Apple Tree hotel en eten ’s avonds erg lekker bij South Woods pub & grill.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail

01-07-2025 Petoskey – Munising

by admin

01-07-2025 Petoskey – Munising

De eerste stop vandaag is de Mackinac Bridge, één van de langste bruggen in de USA. Op goed geluk rijden we naar het water en vinden een mooie plek om een paar foto’s te maken. We zijn al weer op weg naar de interstate als we dicht bij de brug een plek zien waar je zo te zien een nog beter zicht op de brug hebt. We rijden die kant op en komen terecht op de parkeerplaats van het mooie Old Mackinac Point Lighthouse. Vroeger een belangrijk baken voor passerende schepen in the Straits of Mackinac tegenwoordig een museum.
Vanaf het strand heb je hier een prachtig uitzicht op de brug.

We gaan verder, rijden over de brug en betalen 4 dollar toll. Hierna via de ontzettend saaie highway M-123 met aan beide zijden dichte begroeiing en bomen. We rijden door het dorpje Paradise waar de afslag is naar Tahquamenon Falls State Park maar wij rijden eerst nog 10 mijl door naar Whitefish Point in het uiterste noordoosten van the Upper Peninsula van Michigan. Hier bevindt zich het z.g.n. Shipwreck museum dat ons heel interessant lijkt, bovendien staat hier de oudste nog werkende vuurtoren van Lake Superior en uiteraard is ook hier een giftshop. Hier gaan we als eerste naartoe omdat je hier ook de tickets voor het museum moet kopen.  We kopen een paar leuke souvenirs en als we die afrekenen bij de kassa worden we geholpen door een ontzettend enthousiaste en vriendelijke mevrouw, die het geweldig vind dat we haar staat komen bekijken. Nou klinkt dat overdreven maar zo komt dat niet over.

Hierna naar het museum dat gaat over allerlei scheepsrampen die allemaal plaatsvonden in de buurt van Whitefish Point. Indrukwekkend als je de bijbehorende verhalen leest. De bekendste scheepsramp op Lake Superior is de ramp met de SS Edmund Fitzgerald. Dit schip zonk op 10 november 1975 in een hevige storm waarbij alle 29 bemanningsleden om het leven kwamen. Over deze ramp is een film gemaakt en dan in het bijzonder over het naar boven halen van The Bell in 1995. Deze Bell wordt nu permanent tentoongesteld in het Shipwreck museum.
De originele bel op het scheepswrak werd vervangen door een replica waarin de namen van de 29 omgekomen bemanningsleden zijn gegraveerd.We bekijken de film die iedere 20 minuten wordt vertoond.We maken nog een foto van de niet erg fotogenieke vuurtoren en gaan op weg naar Tahquamenon Falls State Park.

We halen een broodje in Paradise en vanaf hier is het nog een paar km. naar de ingang van het park. Nou waren wij van plan om alleen naar de Upper Falls te gaan maar voor we er erg in hebben staan we in de rij voor het Lower Falls gedeelte. En eenmaal in de rij kun je niet meer terug. Nou ja pakken we die ook even mee, en ze zijn mooi. Tenminste de waterval op zich stelt niet heel veel voor maar het totale plaatje van de omgeving is erg mooi.Vervolgens naar de Upper Falls een paar km. verderop en die zijn groot en indrukwekkend.  Vooral de kleur van het water maakt deze watervallen speciaal.De rest van de route naar Munising is vrij saai en valt niet veel over te melden. We checken in bij het Boarders Inn & Suites by Cobblestone hotel.

We rijden even naar het dorp om te kijken waar we morgen moeten zijn voor de cruise langs de Pictured Rocks National Seashore en halen een hot dog en een milkshake bij de Dairy Queen. Maar w.t.f. de creditcard van Hanny wordt gedeclined. Ze heeft al een paar dagen problemen maar totnutoe ging het steeds goed. Hanny belt met de ING waar ze je rustig een halfuur in de wacht zetten terwijl ze weten dat we vanuit Amerika bellen. Dat de Creditcard geblokkeerd is heeft te maken met het feit dat de computer bij ING iets verdacht vindt terwijl Hanny alleen betalingen heeft verricht bij een paar hotels en restaurants. Er is zelfs al een nieuwe creditcard naar ons huisadres gestuurd.

Uiteindelijk beloven ze dat de creditcard gedeblokkeerd wordt totdat we weer thuis zijn. Als we de volgende dag betalen met deze creditcard wordt de kaart nog steeds ‘declined’. We bellen maar niet meer want dat heeft inmiddels meer dan 100 euro gekost. Gelukkig werkt mijn creditcard nog wel, hopelijk blijft dat zo. Volgende keer maar een extra creditcard meenemen voor de zekerheid.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts