7 augustus 2012 Farmington (Bisti Badlands)
Vandaag eindelijk naar de Bisti Badlands, een lang gekoesterde wens. Het plan is om te ontbijten in de Golden Corral om met een volle buik de wandeling te beginnen. Komen we daar, zijn ze gesloten. Blijkbaar hebben ze hier geen ontbijtbuffet. Is even balen, vooral voor de kinderen, maar de Denny’s is een goed alternatief. Na het uitstekende ontbijt gaan we op weg naar Bisti Badlands. Vanaf Farmington 35 mijl over de 370 en dan 4 mijl over een dirtroad naar de parkeerplaats. Er staat één auto op de parkeerplaats, dus helemaal alleen zijn we niet. Tien flessen water in de rugzak, uitgebreid insmeren en dan gaan we op weg. Het is zo’n dertig graden, dus niet te warm en er staat een lekker briesje. Heel goed uit te houden.
We gaan meteen het eerste zijdal van de wash in waar we de twee mensen tegenkomen van de andere auto op de parkeerplaats. Ze vertellen dat ze al twee uur aan het ronddwalen zijn, maar de Cracked eggs nog niet gevonden hebben. De Cracked eggs zijn bruin gestreepte rotsen die enigszins op eieren lijken en is één van de hoogtepunten van de Bisti Badlands. Wij zijn in dat zijdal op zoek naar bruine hoodoos, maar we kunnen ze niet vinden. We zien wel allerlei andere witte hoodoos.
We lopen weer terug naar de wash en zien de twee zwarte heuvels in de verte. Daarachter moeten ergens de Cracked eggs liggen.We lopen binnendoor en zien allerlei kleine hoodoos en andere rotsen in allerlei vormen. We vinden het hier schitterend. Als we de twee heuvels gepasseerd zijn, vinden we ook de kleine Bisti arch en kort daarna de Cracked eggs. We blijven hier een hele tijd in de buurt rondlopen, klimmen op de heuvels en maken veel foto’s. In de verte zien we het zogenaamde Eagles Nest, maar we besluiten terug te gaan. De voeten zijn moe en we hebben inmiddels een goede indruk van dit schitterende gebied.
We lopen terug door de wash en zijn blij als we na ruim 3 uur lopen weer bij de auto zijn. Airco aan en even afkoelen. We twijfelen even of we het gedeelte ten westen van de parkeerplaats nog gaan bezoeken. De kinderen hebben daar absoluut geen zin meer in, dus gaan we terug naar Farmington. Op de weg terug zien we twee vrachtwagens met ieder een helft van een huis. Dit hadden we al vaker gezien, maar nog nooit op de foto gezet. Nu dus wel, blijft toch heel apart, een compleet huis dat wordt verhuisd. We gaan nog even langs de Wal-mart en dan naar ons hotel. Een paar uurtjes heerlijk relaxen bij het zwembad. We eten ’s avonds bij de Olive Garden.