4 augustus: Torrey – Escalante
Via SR12 naar Escalante. Wandeling naar Upper Calf Creek falls. Verder Devil’s Garden en eventueel Peekaboo canyon of Spooky canyon.
—————————————————————————————————————————————————————————————————————-
Een strakblauwe lucht, dus een goed begin van de dag. We hebben weer prima geslapen, behalve Larissa die beweert dat Julian haar in z’n slaap een klap heeft verkocht en dat ze daardoor geen oog heeft dichtgedaan.We laden de bagage weer in de auto en gaan om half tien op weg.
Via highway 12 rijden we naar Escalante, waarbij we onderweg de wandeling naar Upper Calf creek falls willen doen. Het gedeelte van Torrey naar Boulder hebben we nog nooit gereden, maar is niet zo spectaculair. Bij Boulder begint het mooie gedeelte. We hebben prachtig weer, al zien we in de verte alweer donderwolken en op sommige plekken regent het alweer. We genieten met volle teugen en waar het kan stoppen we voor een foto.
Ineens zien we aan onze rechterkant het bordje van de Lower Calf Creek Falls. Dat betekent dat we de dirtroad naar Upper Calf Creek falls gemist hebben. Ik wist ook niet meer zeker bij welke milemarker we moesten zijn. We rijden even naar de parkeerplaats van de ‘lower’ en horen dat we 5 mijl terug moeten. We rijden weer terug en hebben de juiste plek gauw gevonden. We parkeren de auto aan de weg en lopen het stukje naar de trailhead. Als we de eerste 10 meter van de trail gelopen hebben, zien we een steile afdaling over het slickrock. Hanny is met geen 10 paarden naar beneden te krijgen. Na 10 minuten lopen we weer terug naar de auto. Nou moet ik wel toegeven dat het een knap steil stuk is en voor iemand met hoogtevrees niet te doen. Komt nog eens bij dat we hier precies op de grens van donkere lucht en blauwe lucht zitten en we het alweer horen onweren.We rijden verder over de schitterende weg waarbij ik nog een keer uitstap om een paar foto’s te nemen van hoodoos die gewoon langs de kant van de weg staan.
Even later rijden we de Hole in the Rock road op om naar Devil’s Garden te gaan, een afstand van 12 mijl. De weg is zeer goed en voor iedere auto te rijden al heb je wel een aantal washboard stukken. Links en rechts zien we onweersbuien maar wij houden het droog. Devil’s Garden is geweldig mooi, zon en zeer donkere luchten zijn een mooie achtergrond bij de hoodoos. Op het bord wordt gewaarschuwd voor ratelslangen, quicksand, schorpioenen, poison ivy en potholes. Lijkt allemaal eng maar wij hebben niets van dit alles gezien.We dwalen rond en nemen veel foto’s. Dit uitstapje is zeer aan te raden als je hier langskomt.
Als we terugrijden komen we in een regenbui terecht en dan is de weg ineens heel wat moeilijker te rijden. Op sommige plekken glibberen we alle kanten uit. Gelukkig komen we weer heelhuids op highway 12, maar de auto ziet er niet uit.
We gaan eerst inchecken en bagage uitladen bij het Circle D motel. De kamer ziet er degelijk maar verder prima uit. Vervolgens doen we een paar boodschappen, spuiten de auto schoon en rijden wat rond in Escalante. We gaan ook nog even naar het postkantoor maar dat is al gesloten. Ik zit nog steeds met ansichtkaarten uit South Dakota die nog gepost moeten worden. Daarna nog even naar het visitor center annex BLM office om naar de toestand van de Cottonwood canyon road te vragen. Kunnen we deze weg morgen rijden is de vraag. Hij denkt van niet maar het laatste oordeel moeten we morgen vragen bij het BLM office in Cannonville.
We eten werkelijk uitstekend bij het restaurant van dit motel. Is bij ons om de hoek en zo’n 15 meter lopen. Hanny neemt Trout en ik Meat Brisket, dit is in dunne plakken gesneden rundvlees met bbq saus. Wat de kinderen eten is niet moeilijk te raden.
Na het eten lekker buiten zitten op de porch van het motel.