21 augustus: Page
Zoveel dingen op ons verlanglijstje in Page en omgeving:
– Rimrocks
– Alstrom Point
– Valley of the White Ghosts (Wahweep Hoodoos)
– Yellow Rock
– Lower Antelope Canyon
– Horseshoe Bend (nu allemaal er naar toe)
———————————————————————————————-
Uiteraard weer een heerlijk ontbijt bestaande uit blueberry muffins, fruit en pannenkoeken.
We gaan vanmorgen eerst naar de Horseshoe Bend vlak buiten Page op de weg richting Flagstaff. We lopen de 800 meter naar beneden en genieten van het prachtige uitzicht op de bocht in de Colorado river. Wel goed oppassen hier want er is totaal geen afrastering of zoiets.
Na deze korte wandeling gaan we even naar een souvenirwinkel want Larissa wil een dreamcatcher kopen. Een dreamcatcher kunnen we niet vinden maar we kopen wel wat andere leuke dingetjes.
Hierna mogen de kinderen een paar uur zwemmen bij het B&B.
‘s Middags om twee uur vertrekken we voor de rit naar Alstrom Point. Daar wilden we twee jaar geleden ook al heen maar toen zijn we vanwege kans op thunderstorms niet gegaan. Nu is er geen wolkje aan de lucht en wordt er geen onweer verwacht.
Bij het BLM office vragen we om een routebeschrijving en informeren we naar de toestand van de weg. Tja het is een 25 mile lange bumpy road. Dat is alles wat ze zeggen. Nou we zullen wel zien.
We rijden in ieder geval door een werkelijk schitterend verlaten landschap. Doordat het zonlicht zo mooi op de rotsen schijnt komen de kleuren prachtig uit.Het geel lijkt wel goud en verder heel veel grijs en antraciet tinten. We stoppen diverse keren voor het maken van foto’s en merken dan hoe bloedheet het is.
De weg is gemakkelijk te vinden aan de hand van de routebeschrijving van het BLM office. Wat verderop passeren we prachtig gekleurde rotsformaties en kom je even later door een soort lavagebied. Ik weet niet of het lava is maar in ieder geval is het helemaal zwart. Dit is echt één van de mooiste routes die we ooit gereden hebben.
Dan kom je bij het bordje Alstrom Point 5 miles. Het laatste stuk is een smalle zandweg door een kale vlakte, die ook heel goed te berijden is.
Maar dan, dan wordt het rotsig. Zo rotsig dat het bijna onmogelijk is om verder te rijden. Je rijdt hier echt over kale rotsen waarbij een pad bijna niet zichtbaar is. Het laatste stuk willen we lopen, volgens de beschrijving een paar honderd yard. Ik weet niet welk punt ze precies bedoelen bij het BLM office maar in ieder geval niet vanaf het punt waar wij staan. Toch maar rijden dus want we zijn nu zo dichtbij, dat willen we niet missen. Ondertussen zijn we wel een beetje in tijdnood want uiterlijk halfzes willen we weer terug om niet in donker te hoeven rijden. Holderdebolder over rotsen, turend naar een soort pad,waarbij we af en toe akelig krakende geluiden horen, komen we om 10 voor halfzes aan bij het eindpunt. Dit is volgens mij niet het echte Alstrom Point maar hier heb je wel het mooiste uitzicht. En wat voor een uitzicht, werkelijk schitterend. Ver onder je zie je bootjes over Lake Powell varen. Jammer dat we niet wat langer kunnen blijven.
We doen er ongeveer een halfuur over om de zandweg weer te bereiken. De rotsen die vanmiddag nog zo mooi waren in de zon, liggen nu in de schaduw en dan is het heel wat minder. Eigenlijk niets aan. De zon gaat onder achter de heuvels dus daar zien we helaas niet veel van.
Het wordt al aardig donker als we terug zijn in Big Water.
Nog even snel douchen in ons B&B en dan wederom naar restaurant Bella Napoli. Lekker buiten eten dit keer. Wij eten van de kaart en de kinderen eten weer van het buffet. Einde van een schitterende dag.