30 juli 2019 Shindzela Tented Camp
Om kwart voor 6 wordt iedereen gewekt door Sam die alle tenten afloopt. Dat zijn er overigens maar 8 want het is hier een kleinschalig gebeuren. Het is natuurlijk nog donker maar nu mogen we wel zelfstandig over het terrein lopen. Ik blijf dat een beetje vreemd vinden. We halen Hanny en Larissa op en horen de opgewonden verhalen over de hyena’s die ’s nachts rond de tent liepen.
We hebben nog tijd om koffie te drinken voordat we om halfzeven op pad gaan voor een memorabele gamedrive. Al vrij snel komen we een groepje neushoorns tegen die het op een rennen zetten. Echt een spectaculair gezicht en ze kunnen heel hard lopen. Ondanks dat ze er log uitzien halen ze 50 km per uur. Verder zien we olifanten en giraffes en af en toe een mooie vogel.
Dan krijgt Barry via de radio door dat er leeuwen zijn gespot. Zo snel mogelijk rijden we naar de betreffende locatie. Nu is het zo dat de Timbavati Game Reserve grenst aan het Krugerpark. Er is geen hek zodat de dieren vrij heen en weer kunnen lopen. De leeuwen bevinden zich binnen de grenzen van het Krugerpark. Er is een afspraak dat de safariwagens van Shindzela niet in het Krugerpark mogen komen. We kunnen dus niet dichterbij komen. Frustrerend voor de gids en ook voor ons natuurlijk. Desondanks kunnen we met de telelens nog wel een paar aardige foto’s maken. Terwijl we naar de leeuwen kijken zien we een eindje verder een Black-Backed Jackal op de weg lopen die even later in de struiken verdwijnt.
We stoppen ergens voor een koffiepauze en gaan hierna weer richting kamp.
Vlak voor we daar zijn is er ineens druk radioverkeer. Er blijkt een luipaard gespot en iedereen is opgewonden. Met een rotgang rijden we naar de bewuste plek. We maken een perfect staaltje samenwerking mee tussen gids en spotter. We gaan off road en onze chauffeur volgt de subtiele aanwijzingen van Jeffery op en rijdt dwars door stuiken en over boompjes. Hartstikke spannend allemaal.
En eindelijk zien we de luipaard, weliswaar een beetje tussen de struiken en vrij kort, maar we hebben hem gezien. Als we het dier niet meer zien scheuren we opnieuw door de wildernis waarbij we af en toe takken moeten ontwijken. Op een gegeven moment zien we hem weer maar ook dit keer maar even. Voor ons is het dan voorbij.
Barry geeft aan de andere safariwagen van Shindzela door waar de luipaard zich ongeveer bevindt zodat ook de andere gasten het dier kunnen zien. Pas om halfelf, een uur later dan normaal zijn we terug in ons kamp.
Tien minuten later horen we de tam tam weer en kunnen we ontbijten. Hierna heerlijk relaxen bij het zwembad en belevenissen uitwisselen met de andere gasten. Bij de waterdrinkplek aan de andere kant van de droogstaande rivier zijn geen dieren te zien.
De tijd vliegt voorbij en voor we het weten zitten we alweer aan de lunch. De lunch wordt geserveerd in het overdekte ‘restaurant’ en in de nok zitten een aantal uilen. Nou heb ik tijdens een feestje wel eens de opmerking gemaakt ‘dat bier smaakt naar uilenzeik’, maar tijdens de lunch krijg ik die uilenzeik op mijn hoofd en dat is echt goor. Afijn, even schoonmaken in het toilet en maar weer verder met de lunch.
Dan zien we ineens 4 giraffes aan de overkant van de droge rivier die naar de waterbak lopen en dus gaan drinken. En dat is bij giraffes een heel apart gezicht en ze kunnen het ook niet lang volhouden. Dat wil ik en de meeste anderen wel even fotograferen. We laten de lunch de lunch en gaan allemaal kijken naar dit mooie schouwspel.
Om halfvier is het tijd voor de avond gamedrive die rustig begint. Als we stoppen voor de sundowner hebben we nog niet veel gezien. Als we verder gaan komen we bij een soort dijk langs een waterpoel. En verdomd daar ligt ie, halverwege het pad langs de poel, de luipaard. Geweldig. Het moet dezelfde zijn als die van vanmorgen want die zagen we hier in de buurt. Wat een geluk hebben we vandaag. Na een tijdje staat hij op en zien we de luipaard in volle glorie, wat een prachtig dier. Op de terugweg met de schijnwerper aan zien we nog buffels, en hebben we vandaag de hele big 5 gezien.
Na het diner worden we door Barry naar de tent gebracht. Als Hanny en Larissa naar hun tent worden gebracht zegt Barry dat er een hyena heeft gelopen. Die hyena heeft dus tijdens het diner door het kamp gelopen. Als ze later in bed liggen sturen ze nog een appje naar ons dat er een hyena vlak bij hun tent zit. Ze horen het gehuil maar durven niet te kijken.
