23 sept. 2018 Lone Pine – Furnace Creek
Vanmorgen eerst een bezoek aan de Alabama hills en dan naar Death valley. Bij de (enige) stoplichten in Lone Pine slaan we af naar de Whitney Portal road en eenmaal in het Alabama Hills gebied slaan we af naar de Movie flatroad. We zetten de auto op de parkeerplaats en lopen de korte trail naar de Mobius arch. We zijn hier al eerder geweest maar het blijft een mooie plek. Je kunt hier heel mooi Mt Whitney fotograferen omdat deze berg perfect in beeld is als je door de arch kijkt. En we zijn hier helemaal alleen. Op de terugweg over de movie flatroad slaan we zomaar ergens een weggetje in en dan kom je op de mooiste plekjes. Af en toe is het krap tussen de rotsen en soms moet één van ons de auto uit om te kijken of het past maar alles gaat goed en uiteindelijk kom je vanzelf weer op de weg. Echt heel leuk om hier rond te rijden.
We gaan op weg naar Death Valley en slaan even af om in Keeler rond te kijken maar dit valt tegen dus gaan we gauw weer verder. Nou is dit al de vijfde keer dat we naar Death Valley gaan maar vreemd genoeg hebben we deze weg nog maar 1 keer gereden, in 1991 toen we voor het eerst in Amerika waren. We kunnen ons er dan ook niets van herinneren. Vandaar dat we ook nog nooit het Father Crowley viewpoint hebben gezien. Daar komen we nu langs en uiteraard stoppen we daar. Trouwens een paar kilometer daarvoor, heb je nog een viewpoint. Ook hier moet je een paar honderd meter lopen over een dirtroad voor het beste uitzicht. Het gekke is dat bijna niemand dat doet.
Een paar kilometer verder is dus het Father Crowley Vista point. Praktisch iedereen blijft ook hier op de parkeerplaats maar het uitzicht daar kan niet tippen aan het uitzicht wat je te zien krijgt als je de dirtroad afrijdt. De weg is erg slecht en daarom is het voorzichtig manoeuvreren. Ergens halverwege zetten we de auto aan de kant en lopen het laatste stuk. Het uitzicht aan het eind is echt heel mooi. Je kijkt hier uit op de Panamint Valley en highway 190. Helaas geen straaljagers die aan het oefenen zijn.
Nou had ik van tevoren bedacht om de wandeling naar de Darwin Falls te doen, tenminste als het niet te heet is. We twijfelen behoorlijk maar besluiten om het toch te doen. Daarvoor moeten we we eerst een dirt road rijden die uitkomt op een best wel ruime parkeerplaats. Er staat één andere auto, dus we niet de enigen die zo gek zijn om dit te doen. Het is 2 mile heen en terug en je loopt gedeeltelijk in de schaduw. Maar helaas ook deze waterval hebben we niet gezien. Op een gegeven moment kom je bij rotsen met daarnaast een afgrond, vrij smal en ja Hanny durft dus niet verder. Ik vind het zelf ook wel link terwijl ik totaal geen last heb van hoogtevrees. We zitten op 5 minuten van de waterval maar we gaan toch terug. Ik ga ook niet alleen verder want stel je voor dat er met mij iets gebeurt. Dus geen waterval, geen foto’s, niks.
We gaan weer verder en rijden rechtstreeks naar Zabrisky point waar we even rondkijken. Even verderop rijden we door de 20 mule team canyon. Inmiddels ligt de canyon half in de schaduw maar de kleuren zijn erg mooi.
Dan is het tijd om in te checken bij de Furnace creek ranch. De kamer die we krijgen is wel hetzelfde als de vorige keer maar wel een veel slechtere plek. Vanwege een verbouwing is het restaurant gesloten en hebben ze nu een soort kantine waar je moet eten. Echt waardeloos.
